Northrop M2F3

İçindekiler

Northrop M2F3
Teknik özellikler (M2-F3)

Merhabalar, bu yazımda sizinle alışılagelmiş uçak türlerinin dışında bi uçaktan bahsedeceğim.

Northrop M2-F3 uçağı, 1967’de Northrop M2-F2 kaza geçirdikten sonra Dryden Uçuş Araştırma Merkezi’nde tasarlanarak, kontrol özellikleri geliştirilerek hayata geçirildi. Uçağın ismindeki ‘M’ insanlı, ‘F’ uçuş versiyonda olduğunu ifade eder.
NASA pilotları, M2-F2’nin yanal kontrol problemleri olduğunu belirtmişlerdi, bu yüzden M2-F3 Northrop’ta kontrol özelliklerini iyileştirmek için uç yüzgeçleri arasına ek bir üçüncü dikey yüzgeç kullanılarak modifiye edildi. Üç yıl süren yeniden tasarım ve yeniden yapılanma çabasından sonra, M2-F3 uçmaya hazır hale getirildi. Uçuş Araştırma Merkezi mühendisleri, daha fazla stabilite sağlamak için aracı bir merkez yüzgeci ile yeniden tasarlamada Ames Araştırma Merkezi ve Hava Kuvvetleri ile çalıştı.

İlk uçuşunu 1970 yılında yapan uçak NASA pilotu Bill Dana tarafından kullanıldı. NASA pilotu William H. Dana 19 uçuş yapmış. Bu uçuşların bir kaçında Mach 1’in üzerine çıkılmıştır. (1 Mach = 1226,5 km/saat)
Aracın ulaştığı en yüksek irtifa ise NASA pilotu John Manke ile kontrollerde son uçuş tarihi olan 20 Aralık 1972’de 71.500 feet (20.790 m) idi.
NASA, M2-F3 aracını aralık 1973’te Smithsonian Enstitüsü’ne bağışladı. Şu anda Ulusal Hava ve Uzay Müzesi’nde bulunan uçak, 1965’ten 1969’a kadar Dryden’deki hangar ortağı olan, X-15 uçak numarası 1 ile birlikte asılı.