Göklerin Kızı: Sabiha Gökçen
- Göklerin Kızı: Sabiha Gökçen
- “Beni çok mutlu ettin… Şimdi artık senin için planladığım şeyi açıklayabilirim… Belki de dünyada ilk askerî kadın pilot olacaksın… Bir Türk kızının dünyadaki ilk askerî kadın pilot olması ne iftihar edici bir olaydır, tahmin edersin değil mi? Şimdi derhâl harekete geçerek seni Eskişehir’deki Tayyare Mektebi’ne göndereceğim. Orada özel bir eğitim göreceksin ”
- Diplomayı alan Sabiha GÖKÇEN; heyecanlı ve titrek sesi ile:
- Sabiha Gökçen 3 Mart 2001’de, Gülhane Askeri Tıp Akademisi Hastanesi’nde hayata gözlerini yumdu.
- Kaynakça:
- Atatürk’ün İzinde Bir Ömür Böyle Geçti, Oktay Verel,1982
- Uçan Türk Dergisi/Nisan 1994/383
- www.ataturk.org
göklerin kızı sabiha gökçen, sabiha gökçen, sabiha gökçen kimdir, sabiha gökçen ve atatürk
Öyle bir kadın hayal edin ki kendi şansını kendi yaratan, çocuk olmasına rağmen Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün karşısına geçip hayallerini ona anlatan, cesareti, azmi ve inancı ile tüm dünya kadınlarına örnek olan, hayatı boyunca sayısız ödüle layık görülen Türkiye Cumhuriyeti’nin gururu…
Tüm dünyada ‘Göklerin Kızı’ olarak anılan bu muhteşem kadının zafer dolu hayatına gelin birlikte bakalım…
Göklerin Kızı: Sabiha Gökçen-1
22 Mart 1913’te Bursa’da dünyaya gelen Sabiha GÖKÇEN, 1925 yılında Atatürk’ün Bursa’ya yaptığı bir gezi sırasında Atatürk tarafından manevi evlat olarak alınmıştır.
Sabiha Gökçen’e “GÖKÇEN” soyadı da henüz havacılıkla ilgisinin olmadığı 1934 yılında ve Soyadı Kanunu’nun çıktığı günlerde Atatürk tarafından bizzat verilmişti.
Sabiha Gökçen, 1935’te Türk Kuşu’nun açılış töreninde gerçekleşen planör gösterilerinden etkilenerek havacılığa merak duymaya başladı. Atatürk ‘ün de destek vermesi ile 1935’te Türk Hava Kurumu‘nun Türk Kuşu Sivil Havacılık Okulu’na girerek okulunda paraşüt ve planörcülük eğitimi alarak havacılığa ilk adımını atmış oldu.
Devamında, 10 Temmuz 1935’te Rusya’daki bir planörcülük okuluna bir grup Türkle birlikte eğitime gönderilmiş ve burada 6 ay planörcülük eğitimi almıştır.
Türkiye’ye döndükten sonra, Eskişehir Tayyare Mektebi’nde (Uçuş Okulu) görevli Binbaşı Savmi UÇAN ve Muhittin Bey tarafından özel olarak uçuş eğitimine tabi olmuştur. GÖKÇEN, 24 Şubat 1936 tarihinde ilk defa motorlu tayyarede uçuşa başlamıştır. Bu eğitimde gösterdiği başarılarından dolayı Atatürk’ün, Sabiha Gökçen’e söylediği sözler aşağıda belirtilmişti.
“Beni çok mutlu ettin… Şimdi artık senin için planladığım şeyi açıklayabilirim… Belki de dünyada ilk askerî kadın pilot olacaksın… Bir Türk kızının dünyadaki ilk askerî kadın pilot olması ne iftihar edici bir olaydır, tahmin edersin değil mi? Şimdi derhâl harekete geçerek seni Eskişehir’deki Tayyare Mektebi’ne göndereceğim. Orada özel bir eğitim göreceksin ”
Sabiha Gökçen’e özel bir üniforma giydirilerek Eskişehir Tayyare Mektebi’nde (Uçuş Okulu) 1936-1937 döneminde on bir ay eğitime tabi tutulmuş ve brövesini aldıktan sonra da savaş pilotu yetiştirilmek üzere Eskişehir’deki 1’inci Tayyare Alayı’nda (Hava Alayı) altı ay görev yapmıştır. 1’inci Tayyare Alayı’nda (Hava Alayı) yaptığı görev sırasında çeşitli askerî manevralara katılan Sabiha Gökçen’e, Genelkurmay Başkanlığı tarafından bir takdir, Türk Hava Kurumu tarafından da “Murassa (İftihar) Madalyası” verilmiştir.
Sabiha Gökçen, Eskişehir 1’inci Tayyare Alayı’ndan sonra TÜRKKUŞU’nda 1938 yılında Başöğretmen olarak göreve başlamış ve uzun yıllar TÜRKKUŞU’nda görev yaptıktan sonra Mayıs 1954 tarihinde bu görevden ayrıldı.
Türk havacılığının, Türk milletinin ve bütün dünya havacılığının iftihar edeceği askerî kadın tayyarecisi olan “Atatürk” kızı Sabiha GÖKÇEN, 24 Şubat 1936 tarihinde Eskişehir Tayyare Mektebi’nde (Uçuş Okulu) başladığı uçuş eğitimini tamamlayarak 30 Ağustos 1937 tarihinde hakettiği askerî tayyarecilik diplomasını bir törenle almıştır. Tören esnasında Hava Okul Komutanı Kurmay Albay İhsan ESİNER yaptığı konuşmada:
“ ..On binlerce senedir Türk kadınlığının amazonluğuna şeref veren, fakat at üzerinde değil, havada uçan yüzlerce at kudretini taşıyan bir vasıta üzerinde bu amazonluğu gösteren kahraman Türk kızı Bayan Gökçen’dir…”
“.. Türk kızı Sabiha GÖKÇEN havada erkek kardeşleri ile aynı pervane hızı ile yükseldiğini, en büyük bir hakikatle ispat etmiş, bu parlak sahifeyi tarihe yazdırmıştır. O, Türk kadınının, temiz kanını havada, her an yurt için akıtmağa hazır olduğunu ispat için yükselmiş millî bir azize olmuştur…”
“.. Alnının teri ile kazandığın okulumuzun diplomasını dünyanın ilk askerî kadın tayyarecisine verirken bu dakikada dünyanın en büyük sevincini hissediyorum”
Diplomayı alan Sabiha GÖKÇEN; heyecanlı ve titrek sesi ile:
“Sayın büyüklerim, okul komutanımıza, hakkımdaki takdir ve iltifat dolu sözlerinden dolayı teşekkür ederim. Değerli komutanlığı altında bu şerefli Hava Okulunda geçirmiş olduğum bir buçuk yıllık hayatın, ömrümün en feyizli zamanı olduğunu söylemekle bahtiyarım. Beni yetiştirmek için komutanlarımın ve yüksek değerli öğretmenlerimin gösterdikleri büyük himmetleri daima minnet ve şükranla anmak, benim için bir vicdan borcudur.
Bugün, bana verdiğiniz bu diploma, bütün ömrümce en yüksek şeref beratım olacaktır. Askerî tayyareciliğin yüce gurur ve şerefini hakkı ile anlamış bulunuyorum. Bu kutlu mesleğe girebilmiş olmaktan duyduğum heyecan verici sevinci anlatamam. Ancak bana bu şerefi kazandıran komutanlarımı ve öğretmenlerimi saygı ile selamlarım. Ne mutlu bana ki, bu şeref beratını milletimin ve vatanımın en büyük şerefe ulaştığı bu kutsal 30 Ağustos gününde almış bulunuyorum.”
Kariyeri boyunca pek çok ödül alan Sabiha Gökçen, 1996’da Amerikan Hava Kurmay Koleji “Kartallar Toplantısı”na onur konuğu olarak katıldı ve “Dünya tarihine adını yazdıran 20 havacıdan biri” seçildi. Üstelik bu ödüle layık görülen ilk ve tek kadın havacı oldu.
Son uçuşunu 83 yaşındayken Fransız Pilot Daniel Acton eşliğinde Falcon 2000 uçağı ile yaptı. Bu uçuş, 1996 yılında onuruna verilen Amerika gezisinde gerçekleşti.
Sabiha Gökçen 3 Mart 2001’de, Gülhane Askeri Tıp Akademisi Hastanesi’nde hayata gözlerini yumdu.
O, Atatürk’ün manevi kızıydı.
O, dünyanın ilk kadın savaş pilotuydu.
O, çağdaş Türk kadınının simgesiydi.
O, Ata’nın bir emanetiydi.
O, ulusumuzun kıvancıydı.
O, bir bahar sabahı ayrıldı aramızdan.
Görünmez oldu.
Ama içimizde, aramızda, isteyen herkesin görebileceği bir yerde!…
Ruhu şad olsun.
Yazan: Ömer Faruk Meydanal
