Pilot Olmaya Nasıl Karar Verdim?
karar süreci, motivasyon kaynağı, yetistirilmek uzere 2.pilot aday adayı
Hangi pilota sorarsanız sorun iş mutlaka bir aşk hikayesine bağlanır… Ya da pilot olmak benim çocukluk hayalimdi diye başlar çoğunlukla hikayeler; herkesin hikayesi farklıdır elbet ama değişmeyen tek nokta havacılığa duyulan derin “Tutku”, derin bir öğrenme motivasyonu ve benim için en önemlisi ise her türlü zorluğa göğüs germe , mücadele gücüdür. Önce kendi hayatının kaptanı olamayana nasıl onca can emanet edilebilir ki?
Peki benim hikayem?
Noktaları Birleştirmek
Benim karar sürecim kendi hayat hikayemdeki noktaları birleştirmemle üniversiteden mezun olduktan hemen sonra 2018’de başladı. Evet çocukluk hayalim pilot olmak değildi ama; çocukluğumdan yaklaşık 10 yaşımdan beri yaşadığım mücadeleler aslında bence beni pilot olmaya hazırlayan ana etkenlerden biriydi. Küçüklüğümden beri çok kez ‘acil durumlarla’, bin bir çeşit zorlukla tek başıma mücadele etmek zorunda kaldım, hem de çevremde benden büyük en yakınlarımın bile bu mücadelelere göğüs geremeyip kaçtıklarına şahit olarak… Bu insana bambaşka bir güç kazandırıyor… “Bana böylesine güç veren zaferlerim değil, yaşamdaki yenilgilerimdir.” diye boşuna dememiş Che Guavera… Her şey ters gidiyorsa unutmayın: Uçaklar rüzgarı karşısına alarak yükselir, arkasına alarak değil; Çünkü rüzgarı arkasına alan uçak kalkış için ihtiyacı olan hava süratine ulaşmakta zorlanır ve tehlike yaratır. Bu yüzdendir ki kalkışlar mutlaka rüzgara karşı yapılır. İşte ben de yıllardır rüzgarı arkama alıp kaçan değil onu karşıma alan kişi olduğumun çok daha iyi farkına varmamla başladı hikayem.
Noktaları birleştirmek demiştim, işte benim zincirimin diğer halkası da Dilbilimcilik geçmişimden kaynaklanıyor. Ben lise ve üniversite dönemimde hep yabancı dil ağırlıklı okudum ve yabancı dillere olan merakım benim kültürel gelişimime, araştırma merakıma ve iletişim yeteneğime, öğrenme motivasyonuma sağlam bir temel oluşturduğunu düşünüyorum. İstanbul Üniversitesi’nde Dilbilim Lisans eğitimimi sürdürürken aynı zamanda İTÜ’de Bilgisayar Mühendisliği bölümünde Yapay Zeka ile ilgili projeler yürütmem hem benim insan makine iletişimine olan merakımı artırdı (kokpit) hem teknik konularda da öğrenmeye yatkın olduğumu anlamamı sağladı hem de ekip çalışması becerilerimi geliştirmeme, kendimin daha da farkına varmama da yardımcı oldu. Peki neden Dilbilimci olarak kariyerimi sürdürmedim de pilot olmaya yöneldim? Dilbilimle ilgimin sadece bilgisayar ve İngilizce Türkçe dilleri ile sınırlı kaldığını gördüm ve sabahtan akşama kadar bilgisayarın başında sadece Türkçe ile ilgili veri giren kişi olmak bana göre değildi. Yani orada benim görevim bi nevi bilir kişilikti halbuki benim hayat vizyonuma daha geniş alanda öğrenmek uyuyor. Ben öğreten değil öğrenen olmak istiyorum. Sonra ben şimdiye kadarki bütün ilgi alanlarımı ve hayat tecrübemi en iyi hangi alanda ortaya koyabilirim diye düşünürken bir gün karşıma THY’nin yetiştirilmek üzere pilot adaylığı ile ilgili bir haber çıktı. İlk önce hem İngilizceme güvendiğim hem insan makine iletişimine olan merakım hem de beni farklı alanlarda da ömür boyu öğrenmeye yönlendirecek dinamik bir meslek olduğuna inandığım için neden olmasın diye düşündüm sonra matematik bilgim ortaokul lisede pek de iyi olmadığı ve sadece 9. Sınıftan kalma fizik bilgimle ne yapabilirim ki diye düşünüyordum ama yine de ilana başvurmuştum. Ama ilana başvururken o dönemde neden pilot olmak istiyorsun sorusuna ben de daha net cevap veremiyordum hatta bu zamana kadar yine hep kendimi sorgulaya sorgulaya bunların karar vermemde ana etkenler olduğunu bulmaya başladım. Diyorum ya hayat sanki beni bir nevi hazırlamıştı ya da ben öyle hissediyorum…
Bence pilotluk her şeyiyle bütün bir paket, hayatın da bir nevi simülasyonu ve benim için ise tırtıldan kelebeğe dönüş hikayem☺
Yazan: Dlb. Tutkum Dinç
